Alte Rollenspiele » rauszukommen und die frische

Erik had het keerpunt in onze kleine wandeling goedgemaakt. Het kreekbed had gladde afgeplatte stenen die hij tijdens het wachten in het water had gesprongen. 'Mam, wie was die dame die met me praatte? Ze was aardig. Kende je haar van hardlopen of zoiets? '

"Geen vriend. Ik heb haar nog nooit eerder ontmoet ', terwijl ik me helaas realiseerde dat ik haar naam niet eens had gevraagd.

Ik heb de afgelopen week een paar keer over deze willekeurige trailzus nagedacht. Ze had ons net kunnen passeren en is op weg gegaan. De tijd die ze nam om een ??paar minuten trailkennis met mijn zoon te delen, zal hij en ik me herinneren.

Terwijl we die prachtige herfstmiddag teruggingen over het met bladeren bedekte pad, sprintte mijn Erik Nike Blazer Basse Womens vooruit, wachtte op me en sprintte nog wat meer. 'Mam, schiet op!' Hij had het fantastisch en gaf me een knuffel voor onze laatste race naar de auto.

Wees een goede trailzus. Pas op voor elkaar. Je weet nooit waar je hulp nodig en gewaardeerd is.

Er was een nacht in februari waar mijn leven een dieptepunt bereikte. Ik zat opgerold en snikte op de douchevloer van een groezelig hotel in de Tenderloin van San Francisco. Verpletterd door het hardhandige besef dat hoe pijnlijk ik ook dacht dat het be?indigen van mijn huwelijk 100 keer erger zou worden. Die volgende 24 uur waren een waas van coffeeshops, regels code en glazen wijn. Ik merkte dat ik door de wintermist in Crissy Field dwaalde en me afvroeg hoe ik zou herstellen en of dat zelfs mogelijk was.

Ergens rond 7 uur 's ochtends, na elke uur wakker te zijn geworden, trok ik Adidas Superstar Damen mijn hardloopschoenen aan, stak de hotelsleutel in mijn zak en rende weg. En rende weg. En rende weg.

Ik loop in een of andere vorm sinds ik ongeveer 14 was. De omvang en intensiteit van mijn hardlopen is door de jaren heen afgenomen en gestegen dankzij veranderingen in leven, tijd en motivatie. Maar kunnen rennen - en moeten rennen - is altijd een constante geweest.

Op de een of andere manier was ik in de twee maanden voorafgaand aan het moment van realisatie over mijn huwelijk - waar mijn wereld volledig buiten mijn controle draaide - vergeten te blijven.

Mijn ex-man heeft mijn dwang nooit begrepen en dat hardlopen voor mij altijd een bron van onenigheid was. Ik herinner me dat ik een kleine angstaanval had over het wel of niet wassen van een auto terwijl ik thuiskwam van een run. Ik was bang dat als ik nog langer weg was, Nike Air Pegasus 92 Homme het weer een gevecht zou veroorzaken en de zaterdag zou verpesten. Onbewust is dit waarschijnlijk de reden waarom ik zoveel stopte met hardlopen als ik was. De onvermijdelijke strijddag en passieve agressieve spanning waren de high van de korte loper niet waard.

Terwijl ik door de stad, de Panhandle en Golden Gate Park scheurde, werd de wazige waas plotseling duidelijk. Dit. Dit was hoe ik zou herstellen. Ik zou rennen. Die februari-ochtend wist ik dat ik eigenlijk vrij was. Alles was voorbij en als ik wilde, kon ik dit allemaal doen. single. dag. zonder oordeel of angst.

Op dat moment was ik echter niet voorbereid op de achtbaan die de rest van het jaar zou brengen. Ik was niet voorbereid op de dagelijkse pijn in de ingewanden, of de constante manipulatie en uitgespuugd haat. Ik was niet bereid om uit tassen te leven, en ik Nike Air Max 90 Uomo was niet bereid om mijn leven en innerlijke gedachten binnen te laten vallen en Adidas Zx 750 Femme me te keren.

Ik was niet voorbereid en ik had er geen controle over, maar ik kon het beter maken.

Rennen was het enige dat de pijn die mijn hart en mijn geest veroorzaakte, kon verzachten. Elke ochtend was ik opgewonden om eruit te komen en de frisse lucht in te ademen. Ik moest mezelf eraan herinneren dat ondanks dat alles buiten mijn controle lag, ik op een prachtige plek was en dat ik ervan kon genieten.

Rennen ging van een noodzaak naar een avontuur. Normale ritten door de stad werden puzzels om willekeurige plaatsen op te zoeken of om GPS-patronen te tekenen. Langere runs werden avonturen van meerdere uren op de Bay Area-paden, waar ik de adrenaline omarmde van verdwalen en bergen beklimmen bij zonsondergang. Ik kon in mijn auto stappen, een Nike Air Max 2017 Femme half uur rijden en ontsnappen - echt ontsnappen - aan technologie en contact en, www.sakerestaurant.cz belangrijker nog, mijn hoofd. Het moeilijkste van mijn avonturen was het vuil van mijn benen gewassen.