Alte Rollenspiele » mijl die je hebt gereden

Ongeveer zes weken vooruitspoelen. Ik ben midden in South Dakota aan het doen wat ik graag doe; lopen op onze familie roadtrips. Het is hoe ik plaatsen zie. Hoe ik de effecten van nachtelijke geurtjes en te veel hangmattijd corrigeer. Zo blijf ik leuk. Het is hoe mijn familie het met me kan opnemen. Het was pas de tweede ochtend van onze roadtrip en ik ging op pad om een ??meer te rennen dat mijn familie urenlang kon vasthouden. Minder dan een mijl binnen, dacht ik om bergafwaarts te rennen om iets meer te 'toevoegen'. Verdomme die "add-on" Nike Internationalist Hombre mentaliteit. Plots voelde ik iets heel pijnlijks (ik ben geen arts. Ik kan niet zeggen wat er echt is gebeurd) en ik wist meteen dat mijn run voorbij was. En na dat eerste moment wist ik dat ik een pauze moest nemen. Ik wist dat mijn vriend gelijk had. Uiteindelijk zal je lichaam je een bericht sturen dat je niet kunt negeren. De meestal naakte, zingende telegramman stond voor de deur. Dus besloot ik om 30 dagen te stoppen met hardlopen.

Tot nu toe mikte ik op 33-35 mijl per week. Weet je (het met humor en sarcasme zeggen), voor het geval ik in 2019 nog een ultra wilde doen. Het is nu grappig. Maar zo ging het. De eerste paar dagen waren als wanneer je besluit om zout, gluten, vet, koffie, scones of Thais eten op te geven. Het was ellendig. Het deed me denken aan school toen ik het uitmaakte met een man die slecht nieuws was Nike Air Pegasus 83 Womens en dan wilde ik hem bellen. Ik zou mezelf ervan overtuigen dat hij eigenlijk niet zo slecht was. Nog een nacht? Wat kan het pijn doen? Mijn geest was een complete rotzooi. "Wat betekent het als ik niet ren? Wat als ik klaar ben met hardlopen? Wat als ik al mijn fitheid verlies? Wat als ik aankom? Wat als mijn benen die definitie van koele spieren verliezen? Wat als ik iets permanents voor mezelf heb gedaan. Wat als ik gewoon zuig? ”Weet je, zulke eenvoudige, luchtige gedachten.

En toen werd het gemakkelijk en toen werd het heel gemakkelijk. Ik wil niet dat je denkt dat het gemakkelijk is geworden omdat ik lui of lui ben geworden. Ik racete nog steeds wekelijks fietsen en was begonnen met touwtje springen, schuimrollen en deed zelfs de PT-oefeningen om mijn hamstrings te versterken. Het is gewoon dat het gemakkelijk werd om het tegenovergestelde te zijn van de strepen van de hardloper waarover ik lees en zie op Instagram. Het werd gemakkelijk om op een #notrunningstreak te zijn. En omdat ik obsessief en verslavend ben (merk op dat ik mezelf geen verslaafde noemde?), Vond ik het leuk dat ik, hoewel totaal anders, nog steeds mijn zelfdiscipline gebruikte (gewoon een ander woord voor obsessief). Ik was nog steeds sterk en gefocust en vastberaden.

Nou, aan alle vreemde dingen moet een einde komen en dus na 33 dagen ging ik hardlopen. Ik koos een pad in Fraser. Ik was voorzichtig om te stoppen wanneer het tijd was om te stoppen in plaats van rond te rennen in cirkels om de kilometers af te ronden. Daarna ging ik rechtstreeks naar de sportschool, met alle PT-tools die ik tot mijn beschikking had. En toen ging ik nog een keer rennen en het soort was slecht. En dan nog een, en het was niet zo slecht. En een paar weken later is het nog steeds een beetje rot. Ik heb twijfels over mijn eigenwaarde, net als elke andere mens, maar ik heb veel geleerd tijdens mijn #notrunningstreak.

De zon had zeker zijn hoed op gisteren - helaas deed ik dat niet, zoals je je misschien nog herinnerde, gooide ik mijn pet in de menigte op het rechte stuk van de Marathon van Brighton en ben ik er niet toe gekomen om een ??vervanger te kopen. Daar heb ik gisteren spijt van gekregen toen ik in de rij stond voor de start van de South London 10k in wat ambtenaren overwegen om te hernoemen als Nike Internationalist Damen de Heatwave 10.000.

Alle kansen voor een dramatische 10K PB waren vanaf het begin af. Ondanks het vertrekken om 9.15 uur was het kwik al in het midden van de jaren 20 en aan het klimmen. Met weinig schaduw beschikbaar en de halverwege heuvel groter dan ooit, werden we allemaal gedwongen om onze verwachtingen te regeren en het tempo terug te draaien.

Maar een PB was waar ik voor kwam en dat is precies wat ik deed. Dus, tromgeroffel alstublieft…. 54 minuten. Het was een snel publiek en hoewel ik 100 werd en iets in het algemeen kwam ik als 30ste van de vrouwen. Ik weet niet of dit iets goeds over mij zegt of iets over het aantal vrouwen in de race, maar ik klop mezelf toch op de rug.

Dus met mijn benen pijnlijk vandaag heb ik me aangemeld voor mijn tweede jaar van het runnen van de Great Eastern Run. Het is een halve marathon rond Adidas Superstar Hombre mijn geboortestad Peterborough. Plat als een pannenkoek en heel goed georganiseerd. Als u op zoek bent naar een PB, probeer het eens.