Achteraf gezien hadden we het geluk om Antarctica te bereiken. Onze boot had een gat door de stalen romp doorboord door een ijsberg. Gelukkig waren de reparatie-inspanningen succesvol en konden we het bevroren continent bereiken.
Daar aangekomen was het rennen op Antarctica absoluut spectaculair. We liepen langs duizenden pingu?ns in enkele van de meest verbluffende en unieke omgevingen die je je kunt voorstellen, turquoise ijsformaties en enorme bevroren gletsjers als achtergrond.
De 4 stadia van het rennen die we konden voltooien, gingen vrij snel voorbij, de zachte sneeuw en de beperkte tijdlijn om weer aan boord van de boot te komen, waardoor deze fasen vrij compact waren. Tijdens de eerste drie fasen werd ik geplaagd door duizeligheid en duizeligheid zoals Adidas Superstar Mens ik nog nooit eerder heb ervaren (vermoedelijk een bijproduct van de medicijnen tegen zeeziekte die ik had genomen op de boottocht vanuit Argentini?). In de vierde fase voelden mijn benen minder wiebelig. Ik verheugde me echt op fase 5, de beruchte ‘lange fase’. Maar dat mocht niet zo zijn. Zwaar weer trof de nacht ervoor en we waren genoodzaakt het racen na fase 4 te staken, wat een beetje een teleurstelling was.
Maar op Antarctica krijg je wat je kunt nemen. We hadden ongelooflijk veel geluk dat we het evenement konden houden. Wanneer het weer hier beneden slecht wordt, is overleven top of mind.
Wat de resultaten betreft, hebben we tijdens de doorvaart naar huis een kleine ceremonie op de boot gehouden. Paul Liebenberg, uit Zuid-Afrika, had de meest cumulatieve kilometerstand gelogd na 4 stadia van racen en werd daarmee uitgeroepen www.hamsterylittlebillys.nl tot de winnaar van de laatste woestijnrace op Antarctica. Het was een vrij nauwe race na vier etappes - slechts een paar mijl gescheiden van de bovenste handvol concurrenten - maar ik was erg blij om Paul bovenaan te zien staan. Hij had het hele jaar zo hard gewerkt om de 4 Woestijnen-serie te voltooien, hij verdiende echt een overwinning.
Wat betreft mijn prestaties, ik slaagde erin om de felbegeerde 4 Deserts Series Championship-kroon te winnen, mijn algehele prestaties tijdens de woestijnenraces in 2008 brachten mij op de eerste plaats. Er wordt een prijsuitreiking gehouden in San Francisco voor het winnen van deze titel. Ik voel me vereerd dat ik deze prijs heb gewonnen, want het was een langdurige en zwaar bevochten strijd die consistente prestatiestadia vereiste na afmattend stadium, in een veelvoud van klimaten, Nike Air Max Thea Damen terreinen, omgevingen en omgevingen. Je kon echt geen slechte race hebben, er was gewoon geen foutmarge.
Dat gezegd hebbende, de 55-uur durende boottocht terug naar Argentini? vanuit Antarctica was een duurevenement dat parallel liep aan elke etappe. De Drake Passage is een van de meest verraderlijke waterwegen op aarde, en het schitterde in al zijn glorie voor ons. Er zijn verschillende windbanden over de breedtegraden van de wereld. De evenaar heeft de ‘passaatwinden’, die redelijk consistent en gematigd zijn. Op weg van de evenaar naar de tropen, heb je de beruchte ‘doldrums’ waarin de wind dagen of weken achter elkaar niet kan bestaan. De doldrums worden soms de 'paardenbreedtegraad' genoemd, omdat vroege zeilers hun paarden overboord duwden met een touwlijn eraan vastgemaakt zodat ze hun boot uit deze windloze ruimte konden slepen. Als je verder naar de polen van de wereld gaat, heb je verschillende breedtegraden wind die geleidelijk intenser worden naarmate je dichter bij de polen komt. Eerst zijn het de ‘brullende jaren veertig’, vervolgens de ‘woedende jaren vijftig’, en ten slotte de ‘schreeuwende jaren zestig.’ Onderzoekers naar Antarctica hebben een gezegde: "Boven de 50 graden ten Nike Air Max 1 Dames zuiden is er geen wet, verder dan 60 graden ten zuiden is er geen God."